طریقهای خود را به من بیاموز

مزمور داوود.

۲۵                      ۱«خداوندا، جان خود را به سوی تو برمی‌افرازم؛               ۲ای خدای من، بر تو توکل می‌دارم؛ مگذار سرافکنده شوم، و دشمنانم بر من فخر کنند    ۳آری، کسی که برای تو انتظار بکشد هرگز سرافکنده نخواهد شد؛ کسانی سرافکنده خواهند شد که بی‌سبب خیانت می‌ورزند.                                             ۴خداوندا، راههای خویش را بر من بنما، و طریقهای خود را به من بیاموز!                 ۵مرا در راستی خود سالک گردان و مرا بیاموز، زیرا که تو خدای نجات من هستی؛ همۀ روز، منتظر تو هستم!                                                        ۶خداوندا، رحمت و محبت خود را به یاد آر، زیرا که آنها از ازل بوده است.              ۷گناهان جوانی‌ام را به یاد میاور،‌ و نه نافرمانیهایم را! بر حسب محبت خود مرا یاد کن، به‌خاطر نیکویی خود، ای خداوند.                                             ۸خداوند نیکو و راست است؛ از این رو، راه را بر گمراهان می‌نماید.                           ۹او فروتنان را در طریق عدالت سالک می‌گرداند، و راه خویش را به افتادگان می‌آموزد.   ۱۰همۀ راههای خداوند محبت و وفا است، برای آنان که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.                                                                                      ۱۱خداوندا، به‌خاطر نام خود تقصیر مرا بیامرز، زیرا که بزرگ است!                  ۱۲کیست آن که از خداوند بترسد؟ خداوند راه برگزیدۀ خویش را بر او خواهد نمود.    ۱۳جان او در نیکویی به سر خواهد برد، و نسل او وارث زمین خواهند شد.             ۱۴محرم اسرار خداوند، ترسندگان اویند؛ او عهد خویش را بدیشان می‌نماید.         ۱۵چشمان من همواره بر خداوند است، زیرا اوست که پاهای مرا از دام می‌رهاند.        ۱۶به من روی کن و مرا فیض ببخشا، زیرا که بی‌کس و ستمدیده‌ام.                  ۱۷تنگیهای دل من بسیار گشته؛ مرا از مشقتهایم برهان.                          ۱۸ستمدیدگی و رنج مرا ببین، و همۀ گناهانم را بیامرز.                          ۱۹بر دشمنانم بنگر که چه بسیار گشته‌اند و چه خشونتگرانه بر من کینه می‌ورزند.      ۲۰جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده! مگذار سرافکنده شوم، زیرا که در تو پناه جُسته‌ام!  ۲۱باشد که صداقت و درستی، مرا پاس دارند، زیرا که منتظر تو هستم!               ۲۲خدایا، اسرائیل را از همۀ تنگیهایش فدیه کن.»
‮‮

مزامیر۲۵: ۲۲-۱