۱۲۹
‘از ایام جوانی بر من بسیار ستم کرده‌اند – اسرائیل بگوید –
۲ «از ایام جوانی بر من بسیار ستم کرده‌اند، اما بر من چیره نشدند!
۳شخم‌زنَندگان بر پشت من شخم زدند، و شیارهای خود را دراز کردند.»
۴اما خداوند عادل است؛ او بندهای شریران را از من گسسته است.
۵باشد کسانی که از صَهیون بیزارند جملگی شرمسار و مغلوب گردند.
۶همچون علفی باشند که بر بامها می‌روید، و پیش از آنکه رشد کند، خشک می‌شود!
۷ که دروگر دست خود را از آن پر نتواند کرد، و نه گِردآورندۀ محصول دامن خویش را؛
۸ و نه رهگذران توانند گفت: «برکت خداوند بر شما باد! به نام خداوند شما را برکت می‌دهیم!»’
مزمور۱۲۹: ۸ـ۱