رفتن به نوشتهها
۵
۱۲به کمک سیلاس که او را برادری امین می‌دانم، این چند خط را به‌اختصار به شما نوشتم تا تشویقتان کنم و شهادت دهم که همین است فیض حقیقی خدا. در آن استوار بمانید. ۱۳خواهر برگزیده با شما که در بابِل است، و پسر من مَرقُس، به شما درود می‌فرستند.۱۴یکدیگر را با بوسۀ محبت‌آمیز سلام گویید. بر همۀ شما که در مسیح هستید، آرامش باد.
اول پطرس۵: ۱۴-۱۲
۵ ۱من که خود از مشایخ هستم و شاهد بر رنجهای مسیح و شریکِ جلالی که آشکار خواهد شد، مشایخ را در میان شما پند می‌دهم:۲گلۀ خدا را که به‌دست شما سپرده شده است شبانی و نظارت کنید، امّا نه به‌اجبار بلکه با میل و رغبت، آنگونه که خدا می‌خواهد؛ و نه برای منافع نامشروع بلکه با عشق و علاقه.۳نه‌آنکه بر کسانی که به‌دست شما سپرده شده‌اند سروری کنید، بلکه برای گله نمونه باشید،۴تا چون شبان‌اعظم ظهور کند، تاج جلالِ غیرفانی را دریافت کنید. ۵ای جوانان، شما نیز تسلیم مشایخ باشید. همگی در رفتارتان با یکدیگر فروتنی را بر کمر بندید، زیرا، «خدا در برابر متکبران می‌ایستد، امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.» ۶پس خویشتن را زیر دست نیرومند خدا فروتن سازید تا در زمان مناسب سرافرازتان سازد.۷همۀ نگرانیهای خود را به او بسپارید زیرا او به فکر شما هست. ۸خویشتندار و مراقب باشید، زیرا دشمن شما ابلیس همچون شیری غرّان در گردش است و کسی را می‌جوید تا ببلعد.۹پس در ایمان راسخ باشید و در برابر او بایستید، زیرا آگاهید که برادران شما در دنیا با همین زحمات روبه‌رویند.۱۰پس از اندک زمانی زحمت، خدای همۀ فیضها که شما را به جلال ابدی خود در مسیح فراخوانده است، خودْ شما را احیا و استوار و نیرومند و پایدار خواهد ساخت.۱۱او را تا ابد توانایی باد. آمین.
اول پطرس۵: ۱۱-۱
۴
۱۲ای عزیزان، از این آتشی که برای آزمودن شما در میانتان بر‌پاست، در شگفت مباشید، که گویی چیزی غریب بر شما گذشته است.۱۳بلکه شاد باشید از اینکه در رنجهای مسیح سهیم می‌شوید، تا به‌هنگام ظهور جلال او بهغایت شادمان گردید.۱۴اگر به‌خاطر نام مسیح شما را ناسزا گویند، خوشابهحالتان، زیرا روح جلال که روح خداست بر شما آرام می‌گیرد.۱۵اگر رنج می‌برید، مباد که به‌سبب قتل، دزدی، شرارت یا حتی فضولی در کار دیگران باشد.۱۶امّا اگر از آن سبب رنج می‌برید که مسیحی هستید، شرمسار مباشید، بلکه خدا را تمجید کنید که این نام را بر خود دارید.۱۷زیرا زمان آن رسیده که داوری از خانۀ خدا آغاز شود؛ و اگر آغاز آن از ماست، پس سرانجامِ آنان که انجیل خدا را اطاعت نمی‌کنند، چه خواهد بود؟۱۸و «اگر پارسا به‌دشواری نجات یابد، خدانشناسان و گناهکاران چه خواهند کرد؟» ۱۹پس کسانی که به‌خواست خدا رنج می‌کشند، باید که جانهای خویش را به «خالق امین» بسپارند و به نیکوکاری ادامه دهند.
اول پطرس۴: ۱۹-۱۲
۴ ۱پس چون مسیح در عرصۀ جسم رنج کشید، شما نیز به همین عزم مسلّح شوید، زیرا آنکس را که در عرصۀ جسم رنج کشیده، دیگر با گناه کاری نیست.۲در نتیجه باقی عمر را در جسم، نه در خدمت امیال پلید بشری، بلکه در راه انجام اراده خدا می‌گذراند.۳چرا‌که در گذشته به‌قدر کافی عمر خویش را در به‌عمل آوردن آنچه اقوام خدانشناس دوست می‌دارند، صرف کرده و روزگار به هرزگی و شهوت‌رانی و میخوارگی و عیش و نوش و بت‌پرستیِ نفرت‌انگیز گذرانده‌اید.۴از همین‌رو، اکنون که در این بی‌بندوباری‌های مفرط با ایشان شریک نمی‌شوید، حیرانند و دشنامتان می‌دهند.۵امّا به او که آماده است تا بر زندگان و مردگان داوری کند، حساب پس خواهند داد.۶از همین‌روست که حتی به آنان که اکنون مرده‌اند، بشارت داده شد تا هرچند در عرصۀ جسم نزد آدمیان محکوم شدند، امّا در عرصۀ روح نزد خدا زیست کنند. ۷پایان همه‌چیز نزدیک است؛ پس جدّی و در دعا منضبط باشید.۸مهمتر از همه، یکدیگر را به‌شدّت محبت کنید، زیرا محبت، انبوه گناهان را می‌پوشاند.۹یکدیگر را بدون شِکوِه و شکایت میهمانی کنید.۱۰همچون کارگزارانِ امین بر فیض گوناگون خدا، یکدیگر را با هر عطایی که یافته‌اید خدمت کنید.۱۱اگر کسی سخن می‌گوید، همچون سخنگوی خدا بگوید؛ و اگر کسی خدمت می‌کند، با قدرتی که خدا می‌بخشد خدمت کند، تا در همه‌چیز، خدا به‌واسطۀ عیسی مسیح تمجید شود. جلال و توانایی تا ابد بر او باد. آمین.
اول پطرس۴: ۱۱-۱
۳
۸باری، همه یکدل و همدرد و برادردوست و دلسوز و فروتن باشید.۹بدی را با بدی و دشنام را با دشنام پاسخ مگویید، بلکه در مقابل، برکت بطلبید، زیرا برای همین فراخوانده شده‌اید تا وارث برکت شوید.۱۰زیرا، «هر‌که دوستدار حیات است و طالب دیدن روزهای خوش، باید که زبان از بدی بازدارد و دهان از فریب فروبندد. ۱۱باید از بدی روی‌بتابد و نیکویی پیشه کند؛ و در پی صلح باشد و آرام بجوید. ۱۲زانرو که چشمان خداوند بر پارسایان است و گوش وی به‌سوی دعای ایشان، امّا روی خداوند به‌ضد بدکاران است.» ۱۳اگر برای نیکویی کردن غیورید، کیست که به شما ضرر رساند؟۱۴امّا حتی اگر در راه حق رنج دیدید، خوشابهحالتان! «از آنچه آنان پروا دارند، شما پروا نداشته باشید و مضطرب مشوید.»۱۵بلکه در دل خویش مسیح را در مقام خداوند برافرازید و همواره آماده باشید تا هر‌کس دلیل امیدی را که در شماست بپرسد، او را پاسخ گویید،۱۶امّا به‌نرمی و با احترام. وجدانتان را پاک نگاه دارید تا کسانی که رفتار نیک شما را در مسیح بد می‌گویند، از گفتار خویش شرمسار شوند.۱۷چه اگر خواست خداست که رنج ببرید، بهتر است برای نیکوکاری باشد تا به‌سبب بدکرداری.۱۸زیرا مسیح نیز یک‌بار برای گناهان رنج کشید، پارسایی برای بدکاران، تا شما را نزد خدا بیاورد. او در عرصۀ جسم کشته شد، امّا در عرصۀ روح، زنده گشت۱۹و در همان منزلت رفت و این را به ارواحی که در قرارگاه خود به‌سر می‌بردند اعلام کرد،۲۰همان ارواحی که در ایام گذشته نافرمانی کرده بودند، آنگاه که خدا در روزگار نوح که کشتی ساخته می‌شد، با شکیبایی انتظار می‌کشید. در آن کشتی تنها شماری اندک، یعنی هشت تن، به‌واسطۀ آب نجات یافتند.۲۱و آن آبْ نمونۀ تعمیدی است که اکنون نیز شما را نجات می‌بخشد، تعمیدی که نه‌زدودنِ آلودگی تن، بلکه تعهدِ وجدانیْ پاک است به خدا. این تعمید به‌واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح شما را نجات می‌بخشد،۲۲همان که به آسمان رفت و اینک به‌دست راست خداست و فرشتگان و ریاستها و قدرتها مطیعش گشته‌اند.
اول پطرس۳: ۲۲-۸
۳
۱به همینسان، شما ای زنان، تسلیم شوهران خود باشید تا چنانچه از ایشان برخی به کلام ایمان نداشته باشند، بی‌آنکه سخنی بر زبان آورید، در اثر رفتار شما جذب شوند،۲زیرا زندگی پاک و خداترسانۀ شما را مشاهده خواهند کرد.۳زیبایی شما نه در آرایش ظاهری، همچون گیسوان بافته و جواهرات و جامه‌های فاخر،۴بلکه در آن انسان باطنی باشد که آراسته به زیباییِ ناپژمردنیِ روحی ملایم و آرام است، که در نظر خدا بس گرانبهاست.۵زیرا زنان مقدّسِ اعصار گذشته که بر خدا امید داشتند، خود را بدینگونه می‌آراستند. آنان تسلیم شوهران خود بودند،۶چنانکه سارا مطیع ابراهیم بود و او را سرور خود می‌خواند. شما نیز اگر نیک‌کردار باشید و هیچ ترس به دل راه ندهید، فرزندان او خواهید بود. ۷به همینسان، شما نیز ای شوهران، در زندگی با همسرانتان باملاحظه باشید و با آنان چون جنس ظریفتر با احترام رفتار کنید، چرا‌که همپای شما وارث هدیۀ سخاوتمندانۀ حیاتند، مبادا دعاهایتان مستجاب نشود.
اول پطرس۳: ۷-۱
۲
۱۳به‌خاطر خداوند، تسلیم هر منصبی باشید که در میان انسانها مقرر گشته است، خواه پادشاه که مافوق همه است،۱۴و خواه والیان، که مأمور اویند تا بدکاران را کیفر دهند و نیکوکاران را تحسین کنند.۱۵زیرا خواست خدا این است که با کردار نیک خود، جهالت مردم نادان را خاموش سازید.۱۶همچون آزادگان زندگی کنید، امّا آزادی خود را پوششی برای شرارت مسازید، بلکه چون غلامان خدا زندگی کنید.۱۷همگان را حرمت بدارید، برادران را محبت کنید، از خدا بترسید و به پادشاه احترام بگذارید. ۱۸ای غلامان، با کمال احترام تسلیم اربابان خود باشید، تنها‌نه تسلیم نیکان و مهربانان، بلکه کج‌خُلقان نیز.۱۹زیرا شایان تقدیر است که کسی از آن‌رو که چشم بر خدا دارد، چون به ناحق رنج کشد، دردها را بر خود هموار سازد.۲۰امّا اگر به‌سبب کار خلاف تنبیه شوید و تحمّل کنید، چه جای فخر است؟ حال‌آنکه اگر نیکویی کنید و در عوض رنج ببینید و تحمّل کنید، نزد خدا پسندیده است.۲۱چه، برای همین فراخوانده شده‌اید، زیرا مسیح برای شما رنج کشید و سرمشقی گذاشت تا بر آثار قدمهای وی پا نهید. ۲۲«او هیچ گناه نکرد، و فریبی بر زبانش یافت نشد.» ۲۳چون دشنامش دادند، دشنام پس نداد؛ و آنگاه که رنج کشید، تهدید نکرد، بلکه خود را به دست داور عادل سپرد.۲۴او گناهان ما را در بدن خویش بر دار حمل کرد، تا برای گناهان بمیریم و برای پارسایی زیست کنیم، همان که به زخمهایش شفا یافته‌اید.۲۵زیرا همچون گوسفندانی گم‌گشته از راه بودید، امّا اکنون به‌سوی شبان و ناظر جانهایتان بازگشته‌اید.
اول پطرس۲: ۲۵-۱۳
۲
۴با نزدیک شدن به او، یعنی به آن سنگ زنده که آدمیان رد کرده‌اند امّا نزد خدا برگزیده و گرانبهاست،۵شما نیز چون سنگهای زنده به‌صورت عمارتی روحانی بنا می‌شوید تا کاهنانی مقدّس باشید و به‌واسطۀ عیسی مسیح، قربانیهای روحانی مقبول خدا را بگذرانید.۶زیرا در کتب مقدّس آمده است که:«هان در صهیون سنگی می‌نهم، سنگ زیربنایی برگزیده و گرانبها؛ آن که بر او توکّل کند سرافکنده نگردد.» ۷این سنگ برای شما که ایمان آورده‌اید، گرانبهاست؛ امّا آنان را که ایمان نیاورده‌اند، «همان سنگی که معماران رد کردند سنگ اصلی بنا شده است،» ۸و نیز، «سنگی که سبب لغزش شود، و صخره‌ای که موجب سقوط گردد.» اینان می‌لغزند چون کلام را فرمان نمی‌برند، که این بر ایشان مقدّر گشته است. ۹امّا شما ملتی برگزیده و کاهنانی هستید که پادشاهند؛ شما امّتی مقدّس و قومی متعلق به خدایید، تا فضایل او را اعلام کنید که شما را از تاریکی به نور حیرت‌انگیز خود فراخوانده است.۱۰پیش از این قومی نبودید، امّا اکنون قوم خدایید؛ زمانی از رحمت محروم بودید، امّا اکنون رحمت یافته‌اید. ۱۱ای عزیزان، از شما تمنا دارم چون کسانی که در این جهان بیگانه و غریبند، از امیال نفسانی که با روح شما در ستیزند، بپرهیزید.۱۲کردارتان در میان بی‌ایمانان چنان پسندیده باشد که هرچند شما را به بدکاری متهم کنند، با مشاهدۀ اعمال نیکتان، خدا را در روز دیدارش، تمجید نمایند.
اول پطرس۲: ۱۲-۴
۱
۱۳پس اندیشۀ خود را آماده عمل ساخته، با خویشتنداری امید خود را یکسره بر فیضی بنهید که عیسی مسیح به‌هنگام ظهور خود به شما خواهد بخشید.۱۴چون فرزندانی مطیع، دیگر مگذارید امیال دوران جهالت به زندگیتان شکل دهد.۱۵بلکه همچون آن قدّوس که شما را فراخوانده است، شما نیز در همۀ رفتار خویش مقدّس باشید؛۱۶چرا‌که نوشته شده است: «مقدّس باشید، زیرا که من قدّوسم.» ۱۷اگر او را که بر عمل هر‌کس بی‌غرض داوری می‌کند پدر می‌خوانید، پس دوران غربت خویش را با ترسی آمیخته با احترام بگذرانید،۱۸زیرا می‌دانید از شیوۀ زندگی باطلی که از پدرانتان به ارث برده بودید، بازخرید شده‌اید، نه به چیزهای فانی چون سیم و زر،۱۹بلکه به خون گرانبهای مسیح، آن برۀ بی‌عیب و بی‌نقص،۲۰که پیش از آفرینش جهان مقدّر گشت، امّا در این زمانهای آخر برای شما ظهور کرد.۲۱شما به‌واسطۀ او به خدا ایمان آورده‌اید، به خدایی که او را از مردگان برخیزانید و جلال بخشید، بدانسان که ایمان و امیدتان بر خداست.۲۲حال که با اطاعت از حقیقت، جانهای خویش را طاهر ساخته‌اید تا به برادرانتان محبتی بی‌ریا داشته باشید، بر شماست که یکدیگر را از صمیم دل به‌شدّت محبت کنید.۲۳زیرا تولد تازه یافته‌اید، نه از تخم فانی بلکه تخم غیرفانی، یعنی کلام خدا که زنده و باقی است.۲۴زیرا، «آدمی جملگی چون علف است و جلالش یکسره به‌سان گل صحرا؛ علف خشک گردد و گلها بریزند،۲۵ امّا کلام خداوند جاودان مانَد.» و این است آن کلام که به شما بشارت داده شد.
۲ ۱پس هر نوع کینه، و هرگونه مکر و ریا و حسد، و هر قسم بدگویی را از خود برانید۲و همچون نوزادگان، مشتاق شیر خالصِ روحانی باشید تا به‌مدد آن در نجات خود نمو کنید،۳حال که چشیده‌اید خداوند مهربان است.
اول پطرس۱: ۲۵-۱۳ اول پطرس۲: ۳-۱
۱
۳سپاس بر خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به‌واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده۴و میراثی فسادناپذیر و بی‌آلایش و ناپژمردنی که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛۵و شما نیز به قدرت خدا و به‌واسطۀ ایمان، محفوظ هستید برای نجاتی که از هم‌اکنون آماده شده است تا در زمان آخر به‌ظهور رسد؛۶و در این بسیار شادمانید، هرچند اکنون کوتاه‌زمانی بنا‌به ضرورت در آزمایشهای گوناگون غمگین شده‌اید،۷تا اصالت ایمانتان در بوتۀ آزمایش به‌ثبوت رسد و به‌هنگام ظهور عیسی مسیح به تمجید و تجلیل و اکرام بینجامد، همان ایمان که بس گرانبهاتر از طلاست که هرچند فانی است، به‌وسیلۀ آتش آزموده می‌شود.۸شما گرچه او را ندیده‌اید، دوستش می‌دارید؛ و گرچه اکنون او را نمی‌بینید، به وی ایمان دارید و از شادمانی وصف‌ناپذیر و پرجلال آکنده‌اید،۹زیرا غایت ایمان خویش یعنی نجات جانهایتان را می‌یابید.۱۰دربارۀ همین نجات، پیامبران به‌دقّت کَندوکاو می‌کردند، پیامبرانی که از فیض مقرر برای شما سخن می‌گفتند.۱۱آنان می‌کوشیدند دریابند هنگامی که روحِ مسیح در ایشان، از پیش بر رنجهای مسیح و جلالِ پس از آن شهادت می‌داد، به چه شخص و کدامین زمان اشاره داشت.۱۲بر ایشان آشکار شد که نه خویشتن بلکه شما را خدمت می‌کردند، آنگاه که از اموری سخن می‌گفتند که اکنون درباره‌اش از مبشّران انجیل می‌شنوید، از آنان که به‌واسطۀ روح‌القدس که از آسمان فرستاده شده، شما را بشارت می‌دهند. حتی فرشتگان نیز مشتاق نظر کردن در این امورند.
اول پطرس۱: ۱۲-۳
