رفتن به نوشتهها
۳
ای عزیزان، این نامۀ دوّم است که به شما می‌نویسم. هر دو نامه را به قصد یادآوری نگاشتم تا شما را به تفکری سالم برانگیزانم،۲تا کلامی را که پیامبران مقدّس در ایام گذشته گفته‌اند، به یاد آرید و نیز حکم خداوند و نجات‌دهندۀ ما را که بهواسطۀ رسولان شما بیان شد. ۳قبل از هر چیز، بدانید که در ایام آخر استهزاکنندگانی ظهور خواهند کرد که پیرو امیال پلید خود خواهند بود و استهزاکنان۴خواهند گفت: «پس چه شد وعدۀ آمدن او؟ از زمانی که پدران ما به خواب رفتند، همه‌چیز همانگونه است که از بدو آفرینش بود!»۵بدینسان، آنان به‌عمد بر این حقیقت چشم می‌پوشند که به کلام خدا آسمانها از قدیم بود و زمین از آب و به‌وسیلۀ آب شکل گرفت؛۶و به‌وسیلۀ همین آب، دنیای آن زمان غرق و نابود شد.۷و به همان کلام، آسمانها و زمینِ کنونی برای آتش ذخیره شده است و تا روز داوری و هلاکت بی‌دینان نگاه داشته می‌شود. ۸امّا ای عزیزان، از این نکته غافل مباشید که نزد خداوند یک روز همچون هزار سال است و هزار سال همچون یک روز.۹برخلاف گمان برخی، خداوند در انجام وعده‌اش تأخیر نمی‌ورزد، بلکه با شما بردبار است، چه نمیخواهد کسی هلاک شود بلکه میخواهد همگان به توبه گرایند. ۱۰امّا روز خداوند چون دزد خواهد آمد، که در آن آسمانها با غریوی مهیب از میان خواهد رفت و اجرام سماوی به‌وسیلۀ آتش نابود شده، زمین و همۀ کارهایش عیان خواهد شد. ۱۱پس حال که نابودی اینها همه بدینصورت مقرر است، شما چگونه مردمانی باید باشید؟ بر شماست که زندگی مقدّس و خداپسندانه‌ای داشته،۱۲انتظار روز خدا را بکشید و فرارسیدن آن را بشتابانید. آن روز سبب خواهد شد که آسمانها در آتشْ محو و نابود شوند و اجرام سماوی از گرما ذوب گردند.۱۳امّا ما بنا‌بر وعدۀ او مشتاقانه در انتظار آسمان و زمینی جدید هستیم که منزلگه پارسایی است. ۱۴پس ای عزیزان، حال که این امور را انتظار می‌کشید، به سعی تمام بکوشید تا در حضور او بی‌لکه و بی‌عیب و در صلح یافت شوید.۱۵و شکیبایی خداوندِ ما را رستگاری بینگارید، همانگونه که برادر عزیز ما پولُس نیز مطابق حکمتی که به او عطا شده است، به شما نوشت.۱۶او در همۀ نامه‌های خود چنین می‌نویسد، هرآنگاه که از این امور سخن می‌گوید. نامه‌های او شامل مطالبی است که درکش دشوار است و جاهلان و سست‌مایگان تحریفش می‌کنند، همانگونه که با دیگر نوشته‌های مقدّس چنین می‌کنند، و این موجب هلاکتشان خواهد شد.۱۷پس شما ای عزیزان، حال که این را می‌دانید، بهوش باشید مبادا به راه نادرستِ بی‌دینان گمراه شوید و پایداری‌تان را از کف بدهید،۱۸بلکه در فیض و شناخت خداوند و نجات‌دهندۀ ما عیسی مسیح نمو کنید، که او را از حال تا ابدالآباد جلال باد! آمین.
دوم پطرس۳: ۱۸-۱
۲
۱امّا در میان قوم، انبیای دروغین نیز بودند، همانگونه که در میان شما نیز معلّمان دروغین خواهند بود که پنهانی بدعتهای مهلک خواهند آورد و حتی سروری را که ایشان را خریده، انکار خواهند کرد و اینگونه، هلاکتی سریع بر خود فرو‌خواهند آورد.۲بسیاریْ فجور ایشان را پیروی خواهند کرد، و به‌سبب آنان راه حق مذمّت خواهد شد.۳ایشان از طمع، با توسل به سخنان فریبنده، از شما بهره‌کشی خواهند کرد. امّا محکومیتشان که از دیرباز رقم‌خورده، بی‌کار ننشسته و نابودی‌شان نخوابیده است! ۴زیرا اگر خدا بر فرشتگانی که گناه ورزیدند رحم نکرد، بلکه ایشان را در بند نهاد و در سیاهچالهای تاریک محبوس کرد تا برای داوری نگاه داشته شوند؛۵و اگر بر دنیای قدیم نیز رحم نکرد، بلکه بر آن عالمِ بی‌دینان توفان فرستاد و تنها نوح، آن واعظِ پارسایی را، با هفت تن دیگر محفوظ داشت؛۶و اگر شهرهای سُدوم و غَمورَه را خاکستر نمود و به نابودی محکوم کرد و عبرتی ساخت از سرانجام بی‌دینی،۷و لوطِ پارسا را که از فجور بی‌دینان به ستوه آمده بود، رهایی بخشید -۸زیرا آن مردِ پارسا هر روزه در میان ایشان به‌سر می‌برد و روحِ پارسایش از دیدن و شنیدن کردار قبیحشان در عذاب بود -۹پس خداوند میداند چگونه پارسایان را از آزمایشها برهاند و گنهکاران را برای مکافاتِ روز داوری نگاه دارد،۱۰بخصوص آنان را که در پی تمایلاتِ فاسدِ نفس خویشند و اقتدار خداوند را خوار می‌شمارند. اینان چنان گستاخند و متکبّر که از اهانت به بزرگان آسمانی پروایی ندارند؛۱۱حال‌آنکه حتی فرشتگان که از قدرت و اقتدار بیشتر نیز برخوردارند، هرگز به هنگام اعلام محکومیتِ خداوند بر این بزرگان، اهانتشان نمی‌کنند.۱۲در مقابل، این مردمان همچون وحوش عاری از شعور، تنها تابع غرایز خویشند، و زاده شده‌اند تا به دام افتند و هلاک گردند. اینان در اموری اهانت می‌ورزند که از آن هیچ شناختی ندارند. پس به‌سان وحوش نیز هلاک خواهند شد۱۳و در سزای آن بدی که کرده‌اند، بد خواهند دید. تفریح اینان عیش و عشرت در روز روشن است. لکه‌های ننگی هستند که حتی به‌هنگام شرکت در ضیافت با شما، از غرقه شدن در لذات فریبندۀ خویش دست برنمی‌کشند.۱۴چشمانی دارند پر از زنا که همواره در کمین گناه است. این ملعونان، سست‌مایگان را اغوا می‌کنند و در طمع‌ورزی بسی چیره‌دستند!۱۵راه راست را ترک گفته و با در پیش گرفتن راه بَلعام بن بِعور که مزد ناراستی را دوست می‌داشت، گمراه گشته‌اند.۱۶امّا بَلعام به‌سبب بدکرداری‌اش از زبان الاغی توبیخ شد. حیوان بی‌زبان همانند انسان سخن گفت و بر دیوانگی نبی لگام‌زد. ۱۷این معلّمان دروغین، چشمه‌هایی بی‌آب و بخارهایی رانده از تندبادند که تاریکی مطلق برایشان مقرر است.۱۸زیرا سخنان تکبّرآمیز و باطل می‌گویند و با بهره‌جویی از تمایلات نفس و شهوت‌انگیزی، کسانی را که به‌تازگی از چنگ گمراهان رسته‌اند، اغوا می‌کنند.۱۹بدیشان وعدۀ آزادی می‌دهند، حال‌آنکه خود بندۀ فسادند؛ چه، آدمی بندۀ هر آنچیزی است که بر او مسلط است.۲۰زیرا اگر آنان که با شناخت خداوند و نجات‌دهندۀ ما عیسی مسیح، از فساد دنیا رستند، باز بدان گرفتار و مغلوب آیند، سرانجامشان بدتر از آغاز خواهد بود.۲۱بهتر آن می‌بود که از آغاز، راه پارسایی را نمی‌شناختند، تا اینکه پس از شناختن، از حکم مقدّسی که بدیشان سپرده شد، روی برتابند.۲۲پس آنان مصداق این مَثَلِ راستین‌اند که: «سگ به قی خود بازمی‌گردد»، و «خوک شسته شده، به غلتیدن در گِل.»
دوم پطرس۲: ۲۲-۱
۱
۱۲پس این امور را همواره به شما یادآوری خواهم کرد، هرچند آنها را می‌دانید و در آن حقیقت که یافته‌اید، استوارید.۱۳آری، مصلحت چنین می‌دانم تا آنگاه که در این خیمه ساکنم، شما را از طریق یادآوری برانگیزانم،۱۴زیرا می‌دانم بزودی این خیمه را وداع خواهم گفت، چنانکه خداوندِ ما عیسی مسیح مرا آگاهانید.۱۵از این‌رو هرچه در توان دارم خواهم کرد تا بتوانید پس از رحلتم همواره این امور را به یاد آورید. ۱۶زیرا آنگاه که آمدنِ پرقدرتِ خداوندمان عیسی مسیح را به شما اعلام می‌کردیم، از پی افسانه‌هایی که زیرکانه ابداع شده باشند نرفته بودیم، بلکه کبریای او را به چشم دیده بودیم.۱۷او از خدای پدر، جلال و اکرام یافت و سروشی از جلال کبریایی به او دررسید که، «این است پسر محبوبم که از او خشنودم.»۱۸ما خود بر آن کوه مقدّس با او بودیم و آن سروش آسمانی را به گوش شنیدیم. ۱۹بعلاوه، کلامِ بس مطمئن انبیا را داریم که نیکوست بدان توجه کنید، چرا‌که همچون چراغی در مکان تیره و تار می‌درخشد تا آنگاه که سپیده بردمد و ستارۀ صبح در دلهایتان طلوع کند.۲۰قبل از هر چیز، بدانید که هیچ وحیِ کتب مقدّس زاییدۀ تفسیر خودِ نبی نیست.۲۱زیرا وحی هیچگاه به ارادۀ انسان آورده نشد، بلکه آدمیان تحت نفوذ روح‌القدس از جانب خدا سخن گفتند.
دوم پطرس۱: ۲۱-۱۲
۱
۳قدرت الهیِ او هرآنچه را برای حیات و دینداری نیاز داریم بر ما ارزانی داشته است. این از طریق شناختِ او میسّر شده که ما را بهواسطۀ جلال و نیکویی خویش فراخوانده است.۴او بهواسطۀ اینها وعده‌های عظیم و گرانبهای خود را به ما بخشیده، تا از طریق آنها شریک طبیعت الهی شوید و از فسادی که در نتیجۀ امیال نفسانی در دنیا وجود دارد، برهید. ۵از همین‌رو، به سعی تمام بکوشید تا بهواسطۀ ایمان خود نیکویی بار آورید و بهواسطۀ نیکویی، شناخت،۶و بهواسطۀ شناخت، خویشتنداری، و بهواسطۀ خویشتنداری، پایداری، و بهواسطۀ پایداری، دینداری،۷و بهواسطۀ دینداری، مهرِ برادرانه و بهواسطۀ مهر برادرانه، محبت.۸زیرا چون اینها در شما باشد و فزونی یابد، نخواهد گذاشت در شناخت خداوند ما عیسی مسیح، بی‌فایده و بی‌ثمر باشید.۹امّا آن که عاری از اینهاست، کور است و کوته‌بین، و از یاد برده که از گناهان گذشته خویش پاک شده است.۱۰پس ای برادران، هرچه بیشتر بکوشید تا فراخواندگی و برگزیدگی خویش را تحکیم بخشید، چرا‌که اگر چنین کنید هرگز سقوط نخواهید کرد.۱۱زیرا اینچنین، دخول به پادشاهیِ جاودانِ خداوند و نجات‌دهندۀ ما عیسی مسیح به‌فراوانی به شما عطا خواهد شد.
دوم پطرس۱: ۱۱-۳
۱ از شَمعون پِطرُس، غلام و رسول عیسی مسیح، به آنان که به برکتِ عدالت خدا و نجات‌دهندۀ ما عیسی مسیح، ایمانی همتراز با ایمان ما نصیبشان شده است: ۲فیض و آرامش بهواسطۀ شناخت خدا و خداوند ما عیسی، به‌فزونی بر شما باد.
دوم پطرس۱: ۲-۱
مخاطبان نامه دوم پطرس ، شمار بسیاری از مسیحیان اولیه را دربرمیگیرد. هدف اصلی از نگارش ، مقابله با معلمان دروغین و نیز فساد اخلاقی ناشی از تعالیم آنهاست. نویسنده چاره این مشکلات را شناختی صحیح از خدا و خداوند عیسی مسیح میداند. این شناخت بواسطه کسانی به ما رسیده است که خود عیسی مسیح را دیده و تعالیم او را شنیده بودند. نویسنده همچنین به مقابله با تعلیمی برمیخیزد که بازگشت مسیح را در آینده انکار می‌کند. پطرس بیان میدارد که علت تاخیر در بازگشت مسیح آن است که خدا نمیخواهد کسی هلاک شود. بلکه میخواهد همه توبه کنند و نجات یابند.
دوّم پطرس